|
|
|
1.INHOUDSOPGAVE
2.Inleiding Iedereen kent de beroemde ontdekkingsreizen van Columbus en Marco Polo. Zij kwamen lang geleden als eerste westerlingen in gebieden, die daarvoor onbekend waren. Toch werden er ook in de 20e eeuw nog gebieden voor de eerste keer bezocht door westerlingen. Een van die gebieden is Tuva. Toen ik tijdens een les aardrijkskunde in een atlas aan het bladeren was, viel mijn oog op een kaartje met daarop de landgrenzen van Azië in het jaar 1937. Daar zag ik een land waar ik nog nooit van gehoord had: Tuva. Ik besloot thuis op internet eens te kijken wat voor land dit precies was. De informatie die ik kon vinden was vrij summier. Wel kwam ik erachter dat Tuva van 1921 tot 1944 als een onafhankelijke staat bestaan heeft. 23 jaar een zelfstandig land? Dat leek mij kort: daarom besloot ik om als onderwerp voor mijn scriptie geschiedenis op het Murmelliusgymnasium de vraag te onderzoeken: "Hoe komt het dat Tuva maar zo kort onafhankelijk is geweest?" Het leek me van belang om een aantal deelvragen op te stellen, zodat de hoofdvraag makkelijker te beantwoorden werd: Wat is Tuva? Hoe werd Tuva onafhankelijk? Hoe sterk was het nationalisme in Tuva? Was Tuva economisch onafhankelijk? Hoe werd het bestuur van Tuva in de eerste jaren van onafhankelijkheid georganiseerd? Hoe ontwikkelde Tuva zich na de eerste jaren van onafhankelijkheid? Hoe verloor Tuva z?n onafhankelijkheid?
In mijn zoektocht naar voldoende informatie stuitte ik op nogal wat problemen. Het bleek dat er in het Nederlands geen boeken speciaal over Tuva te krijgen waren. Daarom probeerde ik zoveel mogelijk informatie op het internet te zoeken, omdat het mijn ervaring is, dat als je maar goed zoekt, daar veel te vinden is. Op een middag belandde ik op de website van de "Friends of Tuva" (www.fotuva.org). Dit bleek een organisatie te zijn in de Verenigde Staten, die zich bezig hielden met alles wat maar over Tuva te vinden was. Via deze site belandde ik zowaar op een Nederlandse pagina van Ben Lange. Hij schrijft brochures en boeken over Siberië en Tuva. Ik stuurde hem mijn vragen en problemen wat betreft het zoeken naar informatie, en enkele dagen later kreeg ik een lijst met boektitels en internetadressen. Via hem ben ik aan bijna al mijn materiaal gekomen, in een latere fase van het werken aan mijn scriptie heeft hij zelfs complete hoofdstukken uit de literatuur, die moeilijk verkrijgbaar bleek, opgestuurd. Het feit dat geen van mijn boeken mijn deelvragen expliciet behandelde, bleek een moeilijkheid bij het schrijven. Het boek "Reise ins Tuva" bleek voor mij het beste boek. Mänchen-Helfen beschrijft de onafhankelijkheidsstrijd van de Tuvanen. Hij beschrijft zakelijk de opeenvolgende gebeurtenissen in Tuva, en voorziet daarna die gebeurtenissen van commentaar. Ook het boek "Siberië, de slapende reus ontwaakt" van Dick Walda bleek van groot nut te zijn, vanwege het interview met de Tuvaanse president en achtergrondinformatie over het Tuvaanse leven. De schrijvers Kolartz en Potapov beschrijven in hun boeken de volken in het oosten van de Sovjet-Unie. In beide boeken is er een hoofdstuk gewijd aan Tuva, met daarin behalve veel achtergrondinformatie over de Tuvaanse cultuur, ook veel informatie over de geschiedenis en dus ook over de onafhankelijkheid van Tuva. Hoewel er in het boek van Potapov zeer veel nuttige informatie te vinden was, is het boek van Kolartz voor mij meer van belang geweest, Kolartz gaat naar mijn mening iets dieper op de zaken in. De rest van de door mij gebruikte literatuur ging meer over achtergronden. J. W. Bezemer schreef naar mijn mening een zeer bruikbaar boek over de Russische geschiedenis, temeer daar hij alles beknopt beschrijft. Radzinsky gaat in zijn boek over Stalin veel dieper op de situatie in de Sovjet-Unie in. In dit boek is speciaal Stalins beleid aangaande de nationale minderheden voor mij interessant geweest. De godsdienst in Tuva, het Sjamanisme komt uitvoerig aan bod in de brochure van het Etnografisch museum Antwerpen. De "Sesam, Atlas van de wereldgeschiedenis", heeft mij aan veel achtergrondinformatie en vooral veel verhelderende kaartjes geholpen over China en Rusland. Vooral de beknoptheid is mij erg goed bevallen. Mijn dank gaat uit naar Ben Lange, die mij hielp de benodigde informatie te verkrijgen en mij tijdens mijn scriptie diverse malen heeft geholpen Tot slot wil ik u erg veel plezier wensen bij het lezen van mijn
scriptie, Maart 2000 3.Wat is Tuva? Tuva (spreek uit als tóewa met de w als in het engelse "water") is een autonome republiek van Rusland in Zuid-Siberië, op de grens met Mongolië.1 In de hoofdstad Kyzyl staat het centrum van Azië aangegeven. Door deze ligging ver weg van zeeën, heerst er in Tuva een extreem landklimaat: de temperaturen verschillen er van + 30?C in de zomer tot -35?C in de winter. Tuva ligt in het Altaï Hoogland en bestaat voor 82% uit bergen en 18% uit vlakten. ( figuur 1) In het Noorden ligt het Sajan-gebergte, in het westen grenzend aan het Altai-gebergte. Centraal in Tuva ligt, in het dal van de Jenissei de hoofdstad Kyzyl2. In het zuiden liggen de bergen van tannoe-pla, met als hoogste top de Monoen-Taiga, 3976 m. hoog. Nog verder naar het zuiden liggen uitgebreide steppen. Daar ontspringt de rivier de Jenissei, een van Ruslands grootste rivieren. Deze rivier en de ongeveer 400 meren zijn van groot belang voor de belangrijkste godsdienst van Tuva, het Sjamanisme. Het Sjamanisme is een natuurgodsdienst, die goed te vergelijken is met het Lamaisme, een godsdienst die in Tibet wordt aangehangen Tuvanen maken zo?n 65% uit van de bevolking, de overige 35% wordt gevormd uit Russen. De Tuvanen behoren tot het Mongoolse volk en spreken een Turkse taal, die is voortgekomen uit de Turkse overheersing in de 6e eeuw.3 De totale bevolking wordt geschat op iets meer dan 300.000, de bevolkingsdichtheid is erg laag. Hier komt nog bij dat het grootste deel, ongeveer de helft van de bevolking in de hoofdstad Kyzyl woont. Tuvanen zijn van oorsprong nomaden, die leefden van hun vee. Deze vorm van leven is nog lang aangehouden, pas sinds het Sovjettijdperk4 leeft bijna iedereen op een vaste verblijfplaats. De nomadische cultuur is hierdoor nog heel goed bewaard gebleven. In Nederland genieten de Tuvanen, behalve vanwege hun zeer zeldzame postzegels, ook bekendheid om hun aparte manier van zingen. De nu in het algemeen gebruikte naam Tuva, wordt ook weleens gebruikt onder Tannu Tuva. Het voorvoegsel Tannu, wat Taiga betekent, behoort vanaf 1926 echter te worden weggelaten. In het Nederlands is Tuva ook wel bekend als Toewa,
Toeva, Tannoe Toeva of Tannoe Toewa, waarschijnlijk omdat dit de manier is om Tuva uit te
spreken en men in Nederland de naam heeft veranderd in het Nederlands5. Ik ben ook
enkele keren Toewinië tegengekomen, hoe deze naam tot stand is gekomen, is voor mij een
raadsel. 4.Hoe werd Tuva onafhankelijk? Vanaf de tijd van de grote Mongoolse leider Ghengis Khan, het begin van de 13e eeuw, behoorde Tuva tot de Mongoolse invloedssfeer. Toen echter de laatste resten van het grote Mongoolse rijk in de 17e eeuw onder Chinees gezag kwamen, vestigde zich een Chinees bestuur in Tuva6. De Chinezen onderdrukten de Tuvanen en zij probeerden het nieuwe gebied te "verchinezen"7. Hierdoor en door de (veel te) hoge belasting ontstond er in Tuva een onafhankelijkheidsbeweging. Als in 1911 in China een revolutie uitbreekt8 grijpen de Mongolen, die ook door de Chinezen werden onderdrukt de nieuwe, nog zwakke regering aan om de Chinese bezettingstroepen te verdrijven en massaal etnische Chinezen te vermoorden. Daarna verklaart Mongolië zich met Russische steun onafhankelijk. In 1915 sluiten Rusland en China echter een akkoord over de soevereiniteit9 van Mongolië. De soevereiniteit van China over Mongolië wordt daarin opnieuw bevestigd, Rusland zal het land echter "beschermen". Nadat Mongolië zich onafhankelijk had verklaard, zagen de Tuvanen hun kans schoon en verklaarden de onafhankelijkheid van Tuva. Al in 1912 hadden Russische "beschermingstroepen" zich in Tuva gevestigd. In 1914, een maand na het uitbreken van de eerste wereldoorlog werd Tuva door Rusland geannexeerd, en hoewel China hiertegen protesteerde kregen zij geen gehoor bij andere landen10. De eerste wereldoorlog was veel belangrijker, dan de Chinese soevereiniteit over Tuva. "?.de Tuvanen vreesden alle vreemdelingen en haatten de nieuwkomers net zo erg als hun vroegere Chinese meesters. Zij spraken van de Chinezen als "gele duivels" en hun gedrag tegenover de Europese kolonialisten kan worden omschreven door het Tuvaanse gezegde: "De Rus is niet een mens"??.11 Tijdens de Russische revolutie van 1917, en de daarop volgende burgeroorlog, kreeg de Tuvaanse onafhankelijkheidsbeweging een nieuwe kans doordat er een soort machtvacuüm ontstond. Het rode leger, de Mongolen, de Witten12 en een eigen nationale leger betwistten elkaar de macht. De lokale Russische machthebber zond in 1920 een telegram naar Lenin en Trotski waarin stond: ?."De Mongolen zijn de dorpen binnengevallen en hebben de Russische boeren uit hun dorpen verdreven??. De Tuvanen zijn een nomadisch volk, overheerst door Mongolen en Russen. Denkt u dat het noodzakelijk is de Mongolen het bezit van de Tuva-regio toe te staan of Tuva met geweld in te nemen of er met hulp van de Tuvanen een Tuvaanse Sovjet republiek te stichten??.."13 Het antwoord van Lenin bestaat niet (meer), maar blijkbaar kozen de machthebbers in Moskou voor de laatste optie, want in 1921 werd het Russische protectoraat over Tuva opgegeven en werd Tuva opnieuw onafhankelijk De beweegredenen van Lenin, om Tuva onafhankelijk te laten worden, kunnen we misschien terugvinden in het toenmalige beleid voor de nationale minderheden in Rusland. De nieuwe communistische machthebbers, en Lenin voorop, dachten dat zij de nationale minderheden dienstbaar konden maken voor hun socialistische revolutie. In zijn decreet over de vrede eist hij dat alle volken het recht op zelfbeschikking moesten krijgen, dus ook de volken in de kolonies van Europa. Om te laten zien dat het hem ernst was gaf Lenin op twee november 1917 "een verklaring van de rechten van de volken van Rusland uit, waarin hij de nationale minderheden van het Russische rijk het recht op afscheiding toekende14. Uit bovenstaande beschrijving van het onafhankelijk worden van Tuva valt één ding op: het zijn voornamelijk invloeden van buiten Tuva, die meegeholpen hebben aan het onafhankelijk worden. Zonder (militaire) steun van Rusland, dat op zoek was naar gebiedsuitbreiding, had Tuva zich niet los kunnen maken van China, of had het anders bij de nieuwe Mongoolse staat gehoord. De Russische revolutie zorgde er uiteindelijk voor dat de Tuvanen onafhankelijk konden worden. De binnenlandse politieke situatie was nog verre van stabiel, Lenin stond positief tegenover grotere vrijheid voor minderheden. Bovendien lagen de prioriteiten van het nieuwe regime waarschijnlijk op een andere plaats, dan het bij Rusland houden van het "kleine" Tuva. Figuur 2: Ruslands expansie rond 1914. 5. Hoe sterk was het nationalisme15 in Tuva? De Tuvanen hebben een cultuur die zeer afwijkt van de Chinese en Russische cultuur. Dit blijkt wel uit het feit dat de meeste mensen in Tuva het Sjamanisme aanhangen, een geloof wat compleet anders is dan het Boeddhisme en het Grieks-orthodox. Ook hebben zij andere gewoonte en gebruiken, een eigen taal en stammen zij af van een ander volk.16 Deze afwijkende kenmerken lijken voldoende voor het ontstaan van nationalisme. Dit openbaarde zich dan ook ten tijde van de Chinese bezetting, toen er een onafhankelijkheidsbeweging ontstond. De Tuvanen kwamen tegen het eind van de 19e eeuw ook in opstand tegen de Chinezen, maar die sloegen de opstand bloedig neer.17 Hoe sterk het nationalisme was, is een vraag die moeilijk te beantwoorden lijkt, temeer er in de periode van Chinese bezetting nooit verkiezingen zijn gehouden. Ik weet dus niet hoeveel aanhang een nationale partij zou hebben gehad. Na de Tuvaanse onafhankelijkheid zijn er in 1921 verkiezingen gehouden voor het Tuvaanse parlement. Uitslagen zijn hier niet meer van terug te vinden, maar men mag aannemen dat de vrijheidsbeweging de meeste stemmen kreeg, omdat Tuva?s eerste president uit die beweging afkomstig was. Over bijvoorbeeld het aantal communisten in het parlement van die dagen is echter ook niets te zeggen. Uit het feit dat de eerste president uit de
onafhankelijkheidsbeweging afkomstig was, kan je afleiden dat het Tuvaanse nationalisme
bij een groot gedeelte van de bevolking aanwezig was, een goed antwoord op deze vraag is
naar mijn mening niet te geven. 6.Was Tuva economisch onafhankelijk? Over de economische situatie van Tuva in de periode van onafhankelijkheid valt het volgende te melden. In het begin van de 20e eeuw bestond er in Tuva nog maar zeer weinig industrie. De tegenwoordige minister- president van Tuva zegt het als volgt: ?. Nog maar veertig jaar geleden bestond in mijn moedertaal het woord industrie niet eens?(?..), achter die bergrug zijn ertsen te vinden, en daar, daar heb je asbest. Nog eens honderd kilometer verder naar het oosten is steenkool en langs de Jenissei ligt een gordel van marmer??18 Tuva beschikt over veel delfstoffen, welke hiervan actief werden gewonnen heb ik niet kunnen vinden. In ieder geval kunnen we zeggen, dat Tuva in de periode van onafhankelijkheid niet in staat was om deze delfstoffen ook zelf te verwerken. In de 19e eeuw kwamen er Russische kolonisten naar Tuva, om er goud te zoeken. In het oosten van Tuva werd er in de bergen namelijk goud gevonden19 Van echte im- en export was geen sprake, de Tuvanen leefden, van wat hun kleinschalige akkers en voornamelijk vee hen bracht. Op kleinschalige schaal werden goud en andere delfstoffen uitgevoerd, en werden er zeer beperkt industriële produkten uit Rusland ingevoerd. Tuva was naar mijn mening in economisch opzicht zeer onafhankelijk.
Het had geen industrie, maar was toch goed in staat om in de behoeften van die tijd te
voorzien. Figuur 3: De grondstoffen van de Sovjet-Unie: Tuva?s grondstoffen goud en uranium zijn weergegeven.
7.Hoe werd het bestuur van Tuva georganiseerd? Lang voordat Tuva aan het proces van onafhankelijkheid begon, dat wil zeggen in de tijd dat de Mongolen Tuva overheersten, kreeg een kleine groep Tuvanen vrij veel macht, doordat zij het Mongoolse bewind steunden. Toen de Chinezen kwamen, steunden de landheren de Chinese overheersers en konden zo rekenen op de beste baantjes. Er onstond al vanaf de 13e eeuw een feodaal systeem, waarin de oorspronkelijke, nomadische bevolking werd overheerst door de landheren en de Mongoolse dan wel Chinese bezetters. 20 Toen in 1914 de Russen Tuva annexeerden, kwam de macht in handen van Russische kolonisten. De oorspronkelijke landheren probeerden nu met de Russen samen te werken. Toen de Russen zich in 1921 terugtrokken uit Tuva, was de macht vrijgekomen voor de Tuvaanse landheren. De Tuvaanse onafhankelijkheidsbeweging organiseerde echter een opstand tegen de landheren en de Boeddhistische monniken, die samenwerkten met de Tuvaanse aristocratie .21 "??. de Tuvanen waren echter politiek, economisch en ook spiritueel gezien, volledig afhankelijk van de feodale en godsdienstige aristocratie."22 Na de bloedige revolutie waren alle oorspronkelijke machtsstructuren totaal verdwenen en had dus bijna niemand van de Tuvanen, die als nomaden gewend waren aan gehoorzaamheid tegen hun landheren, enige bestuurlijke ervaring: het besturen moest vanuit de praktijk geleerd worden.23 In de eerste jaren van onafhankelijkheid werd een grondwet geschreven en tevens een eigen rechtssysteem ingesteld. Ook kwam er een eigen munt, de Ashka, en werden er postzegels uitgegeven. De regering was communistisch, zoals te zien is aan de het wapen in de vlag van 1926 ( figuur 4) Figuur 4: De hamer en sikkel wijzen op een communistische regering. De nog jonge Tuvaanse regering probeerde echter eventuele nieuwe koloniale gedachten van China of Rusland te verijdelen. De eerste minister-president, Donduk, haalde de banden met Mongolië, dat ook een zeer jonge staat was24, stevig aan. De minder op de Sovjet-Unie gerichte politiek was tegen de verwachting van de Sovjet-Unie, die had verwacht dat Tuva een communistische staat met nauwe banden met de Sovjet-Unie zou worden. Omdat de Tuvanen, in hun opstand tegen de Russen, ook in opstand kwamen tegen de landheren, die de Tuvaanse boerenbevolking sinds lang overheersten, raakten zij bijna al hun bestuurlijke ervaring kwijt, waardoor de eerste jaren van onafhankelijkheid hierdoor bestuurlijk niet eenvoudig geweest zullen zijn. Toch werden de eerste vereisten om als zelfstandig land te kunnen functioneren, gerealiseerd. Tuva leek op de goede weg om een stabiele zelfstandige staat te worden. 8.Hoe ontwikkelde Tuva zich na de eerste jaren van onafhankelijkheid? Hoewel de binnenlandse politieke situatie stabiel leek, was dat in het "buitenland" anders. In de Sovjet-Unie was na de dood van Lenin in 1924 een machtsstrijd ontstaan die uiteindelijk beslecht werd in het voordeel van Stalin. Als nieuwe leider voerde Stalin grote veranderingen door. Aan het einde van de jaren ?20 werd er namelijk een begin gemaakt met de zogenaamde "Revolutie van Stalin" In het kort kwam deze erop neer, dat Stalin in een korte periode van 5 jaar, de landbouw wilde collectiviseren25 en een grote industriële sector wilde opzetten. Ook begon hij met de zogenaamde "gelijkschakeling der geesten". Alle vormen van godsdienst moesten worden geëlimineerd, omdat deze volgens Stalin niet pasten in het communistisch systeem. Ook werden andersdenkende schrijvers, wetenschappers, ingenieurs en overige zogenaamde "intelligentsia" door terreur het zwijgen opgelegd.26 In dit algemene beleid van centralisatie en gelijkschakeling, was een ander beleid ten aanzien van etnische minderheden in de Sovjet-Unie logisch. De grotere zelfstandigheid, die zij in het begin van de jaren ?20 hadden gekregen, werd door Stalin weer ongedaan gemaakt, waarna een lange periode van onderdrukking volgde. De groeiende zelfstandigheid van Tuva was het Kremlin27 sowieso een doorn in het oog. In 1929 werd er dan ook met hulp van Moskou door studenten van de universiteit in Kyzyl een coup georganiseerd tegen de Tuvaanse regering.28 Doordat Tuva in de nu acht jaar durende onafhankelijkheid geen echte overheid had ontwikkeld, hadden de coupplegers geen last van een leger, of vele ambtenaren en regeringsgebouwen. Het gevangen zetten van president Donduk en zijn regering was in dit geval voldoende om de macht in handen te krijgen. Er kwam een nieuwe, pro-Sovjet regering onder leiding van Partij-Secretaris Toka. De nieuwe regering, waar steeds meer Russische kolonisten zitting in
kregen veranderde in 1930 het Tibetaans-Mongoolse schrift in een door Russische geleerden
speciaal voor Tuva ontwikkeld Latijns schrift. Mongoolse, Sjamanistische en Boeddhistische invloeden werden, net als in de Sovjet-Unie, systematisch verkleind.29 Vooral het Sjamanistische geloof werd stevig onderdrukt. " ?.in de jaren ?20 telde Tuva officieel nog 573 Lama?s en 526 Sjamanen. Onder Stalin verdwenen zowat alle Sjamanen van het toneel. "30 Doordat Stalin in de Sovjet-Unie aan de macht kwam, werd het voor de
nationale minderheden binnen de Sovjet-Unie moeilijker om nog enige zelfstandigheid of een
eigen cultuur te houden. Hoewel Tuva onafhankelijk was, beschouwde Stalin Tuva als een
stuk van de Sovjet-Unie. Het Tuvaanse bestuur was na nog geen 10 jaar zelfbestuur nog niet
goed georganiseerd , zodat het voor de pro-Sovjet communisten makkelijk was een coup te
plegen. De nieuwe regering werd gesteund door de Sovjetleiders, die hierdoor een veel
grotere invloed in Tuva kregen. 9.Hoe verloor Tuva zijn onafhankelijkheid? Over hoe Tuva precies z?n onafhankelijkheid verloor bestaat nogal wat onenigheid binnen de mij beschikbare bronnen. In ieder geval verzocht de Tuvaanse regering in augustus 1944 te worden opgenomen in de Sovjet-Unie.31 Dit mocht voor de buitenwereld vrijwillig lijken, in werkelijkheid was dit het echter niet (sommigen spreken zelfs van "annexatie"32). Stalin stelde namelijk tegen het eind van de 2e wereldoorlog een verhoogde prioriteit aan harder optreden tegen minderheden. "?Zodra hij in 1944 de overwinning zag opdoemen, besloot de Grote baas ( Stalin) hard op te treden tegen het nationalisme. Zij mochten nooit vergeten dat zij behoorden tot de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken?"33 Het annexeren van Tuva paste duidelijk in dit beleid. De werkelijke reden voor Stalin om Tuva in te lijven was niet het nationalisme, Tuva was immers al onafhankelijk. Tuva was namelijk in het bezit van uraniumvoorraden en omdat de Sovjet-Unie druk bezig was met onderzoek naar atoomwapens, kon het het uranium goed gebruiken 34/35 Wat zeker ook een belangrijke reden, was het feit dat Stalin belang had bij een zelfstandig Mongolië als bondgenoot en buffer tussen Ruslands zuidgrens en China. China had tijdens de 2e wereldoorlog, toen de Sovjet-Unie meer bezig was met de oorlog in Europa, namelijk opnieuw geprobeerd aanspraak te krijgen op Mongolië36. Als Stalin Tuva zou bezitten, was het voor hem makkelijker om China onder druk te zetten inzake de kwestie Mongolië37. Het was waarschijnlijk dus om bovengenoemde redenen dat Stalin de Tuvaanse regering vroeg lid te worden van de Unie der Socialistische Sovjetrepublieken. De regering in Kyzyl was inmiddels zeer pro-Russisch geworden: Tuva leverde in de 2e wereldoorlog vrijwillig vele soldaten aan het rode leger38 en ook had men het Latijnse schrift weer ingeruild, nu voor het Cyrillische39 schrift40. De Tuvaanse regering vroeg hierop om in de Sovjet-Unie opgenomen te worden, en werd dat op 11 oktober 1944.41 Tuva was zijn onafhankelijkheid kwijt, tot op heden. Tuva verloor zijn onafhankelijkheid mede door toedoen van Stalin. Door Tuva?s ligging tussen Rusland en Mongolië en zijn rijkdom aan delfstoffen, wilde Stalin dit gebied inlijven bij de Sovjet-Unie. De Tuvaanse regering werd vanaf 1929 steeds meer gedomineerd door de pro-sovjet communisten. Tegen de tijd dat Rusland Tuva inlijfde, was Tuva eigenlijk al niet meer dan een volgzame satellietstaat geworden. 10.Conclusie Om de vraag "Hoe komt het dat Tuva maar zo kort onafhankelijk is geweest?" te kunnen beantwoorden, moet je volgens mij kijken naar alle antwoorden op de deelvragen die ik gesteld heb. Er was namelijk niet een factor die het onafhankelijk zijn zo kort maakte, maar er waren er meerdere. De hoofdoorzaak is Stalin: toen hij eenmaal besloot dat hij Tuva graag bij de Sovjet-Unie wilde hebben, was Tuva?s lot feitelijk al bezegeld. Bovendien was de invloed van de Russen al zo groot geworden dat de onafhankelijkheid in feite alleen op papier bestond. Tuva was een klein en jong land, dat weinig weerstand kon bieden tegen zo?n grootmacht. Ook bij het bewerkstelligen van de onafhankelijkheid, had Tuva eigenlijk de hulp van Rusland nodig om zichzelf te bevrijden van China. Daarna "kreeg" het de zo verlangde vrijheid van Lenin, die Tuva waarschijnlijk niet interessant genoeg vond en de nationale minderheden toch al meer onafhankelijkheid wilde geven. Toch was Tuva ook weer niet volledig afhankelijk van Rusland, economisch was het zeer zelfstandig. Behalve de buitenlandse factoren, waren er ook binnenlandse: doordat Tuva altijd was overheerst door "buitenlanders", had het toen het onafhankelijk werd niet de ervaring om zelf een goed centraal bestuur op te zetten. De enige bestuurlijke ervaring die het in de vorm van landadel had, werd tijdens een revolutie in 1921 massaal vermoord. Hierdoor werd het voor de communisten wel erg gemakkelijk om in 1929 een staatsgreep te plegen. Het nieuwe communistische regime werd waarschijnlijk door de meerderheid van de bevolking gewoon aanvaard, omdat niet alle Tuvanen erg sterke nationalistische gevoelens hadden. De nieuwe communistische regering raakte al meer beïnvloed door Sovjet-communisten. Het traditionele Tuvaanse schrift werd vervangen door het Russisch en het traditionele Tuvaanse geloof werd net als in Rusland onderdrukt. Er kwamen voornamelijk Russische kolonisten in de regering, die de inlijving bij Rusland "voorbereidden". Samengevat kun je concluderen dat Tuva te klein en jong was om
weerstand te kunnen bieden tegen de buitenlandse invloeden onder leiding van Stalin. De
Tuvaanse bevolking had in de zeer korte periode van tien jaar nog geen sterke staat
opgebouwd. 1. Wolters-Noordhoff, De Grote Bosatlas, Groningen,
1995, p. 111 Walda, d. e.a., Siberië, de slapende
reus onmtwaakt, Amsterdam, 1988, p. 191 van
Alphen, Sjamanisme in Tuva, Antwerpen, 1997, p. 1, 3. 5. In het Nederlands hadden vele landen in Azië vroeger
een andere naam. Het tegenwoordige 6. van Alphen, J., p. 1 7. Dit zogenaamde "verchinezen" is goed te vergelijken met het tegenwoordige Chinese beleid in Tibet: het heersende geloof door de Chinezen wordt ernstig onderdrukt en men probeert de Chinese maatschappij ook in deze gebieden "in te voeren" 8. Revolutie der Jong-Chinezen: abdicatie van de al eeuwen heersende Mantsjoe-dynastie, de Chinese maatschappij wordt radicaal vernieuwd. (Kinder, H. en Hilgemann, W., Sesam Atlas bij de wereldgeschiedenis, München, 1966, p.91) 9. Soevereiniteit: omstandigheid dat een gezag, een staatsmacht van geen ander gezag afhankelijk is. ( Geerts, G., Heestermans, H. e.a., van Dale Groot woordenboek der Nederlandse taal, Utrecht, 1992, p.2810-2811.) 10. Mänchen-Helfen, O., Reise ins Tuva, 1929 Berlin, p. 147-150. 11. Kolartz, W., The peoples of the Sovjet Far East, New York, 1954, p. 163 12. Witten: aanhangers van het oude bewind die na de Russische revolutie van 1917 de afgezette Tsaar steunde en een burgeroorlog begon tegen de communisten. 13. Meijer, J., The Trotsky papers 1917-1922, Den Haag, 1971 p. 19. 14. Bezemer, J.W., Een geschiedenis van Rusland, Amsterdam, 1988, p. 233 15. nationalisme: voorliefde voor het nationale, het eigen volk, het eigen land e.d.; -(in het bijzonder) streven om al wat als nationaal beschouwd wordt te bevorderen en te accentueren, gepaard met een zekere afkeer voor het vreemde??.streven naar nationale zelfstandigheid. 16. De Tuvanen stammen af van het Mongoolse kernvolk en spreken een Turkse taal ( Alphen, J. van, p. 1) 17. Walda, D., p. 19 18. Walda, D. e.a., p. 189 19. Alphen, J. van,p. 1 20. http://unpo.org/member/tuva/tuva.htm 21. Walda, D. e.a., Siberië, de slapende reus ontwaakt, Amsterdam 1988, p. 189 22. Vertaald uit: Potapov, L.P. en Levin, M.G., The peoples of Siberia, Chicago 1964, p. 401 23. Walda, D., p. 189 24. Mongolië wordt, net als Tuva in 1921, met hulp van Russische troepen onafhankelijk. ( Sesam II, p. 169)
|
|
|
